Φιλανθρωπινών μονή

Μοναστήρι στο μικρό νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, που ιδρύθηκε από την περίφημη βυζαντινή οικογένεια των Φιλανθρωπινών. Αναφέρεται και ως μοναστήρι του Aγίου Νικολάου του Σπανού. Στο καθολικό του μοναστηριού, εικονίζονται ορισμένα μέλη της οικογένειας των Φιλανθρωπινών, οι οποίοι ίδρυσαν εκεί και σχολή, που λειτούργησε και μετά την ‘Aλωση, έως τον 17o αι. Σύμφωνα με ορισμένες ιστορικές μαρτυρίες, και το μοναστήρι και η σχολή ιδρύθηκαν από τον Μιχαήλ Φιλανθρωπινό το 1299. Αργότερα ο Ιωάσαφ Φιλανθρωπινός ανοικοδόμησε τον νάρθηκα του μοναστηριού και τον στόλισε με εικόνες οι οποίες εικονίζουν, κατά περίεργο τρόπο, αρχαίους Έλληνες ως αγίους, με τις επιγραφές: Έλλην Πλάτων, Έλλην Απολλώνιος, Έλλην Σόλων, Έλλην Αριστοτέλης (ή Αριστείδης), Έλλην Πλούταρχος και Έλλην Θουκυδίδης. Λέγεται ότι υπήρχαν και άλλες εικόνες με μορφές από την αρχαιότητα, όπως του Χίλωνα και του Δημοσθένη, καθώς και πατέρων της Εκκλησίας, οι οποίες όμως εξαφανίστηκαν. Στο μοναστήρι αυτό φυλαγόταν και ο θρυλικός Κουβαράς, ένας κώδικας τον οποίο χρησιμοποιούσαν πολλές φορές ως βάθρο πάνω στο οποίο πατούσαν για να ανάψουν τα καντήλια. Ο Κουβαράς χάθηκε κατά την άλωση των Ιωαννίνων από τους Τούρκους και την δολοφονία του Αλή-πασά.